Een blik geven in mijn leven als Young Professional en musicus, of ik dat wilde doen was de vraag. Ja natuurlijk! Maar, is dat interessant dan?
Allereerst is het goed om te weten wie achter deze blog zit. Ik ben Luc Geraats, Tubaist. Opgegroeid in de rijke blaascultuur van Limburg, en via het conservatorium van Zwolle en vervolgens Amsterdam afgestudeerd als klassiek musicus. Sinds een aantal maanden ben ik neergestreken in Ede, waar ik hard bezig ben om mijn jonge carrière vorm te geven. Ik ben enorm blij en vereerd dat ik als ‘Artist in Residence’ verbonden ga zijn aan Akoesticum, waar ik de prachtige faciliteiten en mogelijkheden zal kunnen inzetten tot het ontwikkelen van mezelf en van nieuwe projecten.
Toen ik in 2019 afstudeerde had ik het idee dat de wereld aan mijn voeten lag. Ik was bevoorrecht, had ik het idee, om al veel werkzaam te zijn in de professionele muziek scene in Nederland, België en Duitsland. Veel verschillende projecten brachten me in alle uithoeken van Europa. Hoe dit zo kon, en wat ik ervoor moest doen? Aan een kant door alles opzij te zetten voor mijn droom om te ontwikkelen als persoon en als musicus, en aan de andere kant door het vertrouwen krijgen van collega’s in de muziekwereld. Vervolgens jarenlang hard werken, en altijd hopen dat je gebeld werd voor weer een nieuw project. Immers, elk nieuw project betekende weer een week of maand langer leven zoals ik leefde. (Lees: Dat ik me volledig kon richten op studie en ontwikkeling)
En toen, toen ik eindelijk een steady stroom aan opdrachten had en voor het eerst in mijn leven verder kon kijken dan een half jaar in mijn agenda om projecten te plannen kwam Corona. Met de introductie van een nieuw normaal zag ik plots alles wegvallen, alle opdrachten werden afgezegd, en zo begon een nieuw hoofdstuk zonder perspectief op verbetering. Ik moest me richten op mezelf, want ik ben immers verantwoordelijk voor mezelf. Niet meer meedoen met andermans projecten, maar deze zelf ontwikkelen en realiseren.
Allereerst ontwikkelde ik een digitale thuisworkshop voor mensen die thuis aan de gang wilde blijven, ik plaatste video’s op mijn Facebook om te blijven studeren, en ging aan de slag met mijn ensembles om te zoeken naar mogelijkheden om opnames, CD’s, voorstellingen en andere uitvoerende projecten te realiseren.
“Ik kan me herinneren dat er een sfeer hing vol creativiteit en mogelijkheden, iets dat me deed denken aan mijn tijd op het conservatorium. Daar was het vanzelfsprekend dat alles kon…”
Precies in deze periode leerde ik via Idske Bakker en Windows of Opportunity Akoesticum kennen. Ik mocht met het Baggeraats Collectief een muziektheatervoorstelling ontwikkelen tijdens een residentie in Akoesticum. Ik kan me herinneren dat er een sfeer hing vol creativiteit en mogelijkheden, iets dat me deed denken aan mijn tijd op het conservatorium. Daar was het vanzelfsprekend dat alles kon, dat je gesprekken kon voeren over muziek en cultuur, dat je ensembles kon oprichten, dat je concerten kon realiseren, dat je samen kon studeren en van elkaar kon leren, en vooral, dat je ongestoord en vol energie je kon richten op de ontwikkeling van jezelf en je projecten. Ik was al een poos op zoek naar een dergelijke plek in een wereld post-conservatorium, niet eens wetende of het wel bestond.
Juist hierom ben ik blij dat ik uiteindelijk de weg heb gevonden naar Akoesticum, waar het team van enthousiaste mensen die van cultuur houden klaar staat om te faciliteren en te helpen. Ik ben dankbaar voor de mogelijkheden die Akoesticum biedt om nieuwe projecten te ontwikkelen, om te studeren en om nieuwe mensen te leren kennen.
Middels deze blog ga ik u op de hoogte houden van ontwikkelingen en projecten waar ik me mee bezighoud. Aanstaande zaterdag 17 juli zal het eerste project tot uitvoering komen: Battle Suit.
Ik hoop u te mogen ontmoeten binnen Akoesticum. Schroom niet me aan te spreken of om vragen te stellen. Wellicht tot snel!
Luc